Fëmijëria mund të zgjasë deri në moshën 40 vjeçare në botën moderne, për shkak të një mbështetje gjithnjë e më të gjatë te prindërit tanë, ka thënë një shkencëtar.
Kalimi nga marrësi i kujdesit në dhënës kujdesi është vonuar nga shkolla, puna dhe angazhime të tjera, duke zgjatur kohëzgjatjen për të cilën një person ka nevojë për kujdes.
Njerëzit shpenzojnë shumë më gjatë se shumica e specieve të tjera të kafshëve nën kujdesin e prindërve të tyre, ku fëmijëria dhe adoleshenca janë pjesë thelbësore e jetës.
‘Periudhë e gjatë varësie’
Dr. Brenna Hassett, një antropologe në Kolegjin Universitar të Londrës, tha në një auditor në Festivalin e Shkencës Cheltenham se kohëzgjatja e fëmijërisë ishte më e gjatë tani se në vitet e kaluara.
“Njerëzit priren të kenë një periudhë të gjatë varësie – unë do të thoja deri 40, por ju e dini, mund të jetë shumë më e gjatë ose shumë më e shkurtër në varësi të asaj që prindërit tuaj janë të gatshëm të tolerojnë,” tha ajo pas fjalimit të saj.
Ajo tha se fëmijëria përfundoi “kur ndryshoni nga të qenit dikush në të cilin njerëzit po investojnë në dikë që po investon në njerëz të tjerë“.
Ajo shtoi: “Pra, nuk është domosdoshmërisht të jesh prind. Ka të bëjë vetëm me mënyrën se si po ndërveproni me shoqërinë ose kulturën tuaj. Por unë do të thosha me vendosmëri, se ndoshta janë rreth të 40-ve për mua. E cila është më e gjatë se sa e marrin shumë njerëz.”
Dr. Hassett argumentoi se njerëzit mund të mbeten fëmijë edhe përtej kohës kur mësojnë të ushqehen, të mbarojnë pubertetin ose të largohen nga universiteti.
Autori i Growing Up Human: The Evolution of Childhood shtoi: “Unë do të doja t’i konsideroja 15 vitet e jetës sime një ‘fëmijëri urbane’ ku jam një humbje neto për të gjithë. Nuk po prodhoj asgjë të vlefshme për shoqërinë. Unë ende po telefonoj herë pas here nënën time, duke i thënë a mund të dërgosh para? Dhe më pas pata fëmijën tim në moshën 39-vjeçare dhe më në fund u shndërrova në dikë që derdhte investime në atë lavaman të veçantë. Kam qenë në gjendje të kem këtë fëmijëri jashtëzakonisht të gjatë, sepse prindërit e mi ndikuan.”
Prindërit të investojnë më shumë për fëmijët e tyre
Dr. Hassett shtoi se gjatësia e fëmijërisë sonë është e krahasueshme me një specie që duhet të jetojë për tre shekuj.
“Ne nuk jetojmë 300 vjet,” tha ajo. “Nëse na krahasoni me speciet e tjera që kanë një fëmijëri po aq të gjatë, do të merrnim si shembull një balenë.”
Ajo shtoi se fëmijëria jonë e gjatë u lejon prindërve të investojnë më shumë te pasardhësit e tyre sesa speciet e tjera. Kjo mund të ketë qenë një nga arsyet që ne i kemi kaluar Neandertalët për t’u bërë specie dominuese njerëzore, duke i detyruar ata të zhduken.
Kërkesat e shekullit të 21-të nënkuptojnë se periudha e adoleshencës është bërë edhe më e gjatë.
“Shimpanzetë kalojnë një ose dy vjet në adoleshencë – ata mund të arrijnë pjekurinë seksuale dhe më pas të kenë fëmijë disa vjet më vonë, kur të jenë të gatshëm shoqërisht”, tha ajo.
“Dhe këto janë kafshët më të komplikuara shoqërore që njohim. Ata marrin një ose dy vjet dhe kaq, dhe ne jemi si 10, 20, madje edhe 30 vjeç.”
