Studimet e fundit nga Universiteti i Valencias hulumtojnë në efektet e leximit të shtypur dhe digjital në aftësitë e të kuptuarit.
Studimi, duke analizuar mbi dy duzina punime kërkimore që mbulojnë vitet 2000 deri në 2022 dhe përfshin pothuajse 470,000 pjesëmarrës, zbulon një pasqyrë bindëse: leximi i shtypur mund të përmirësojë aftësitë e të kuptuarit gjashtë deri në tetë herë më efektivisht sesa leximi digjital.
Ladislao Salmerón, një profesor në Universitetin e Valencias dhe bashkëautor i punimit, sugjeron se mospërputhja e vërejtur mund të rrjedhë nga cilësia më e lartë gjuhësore që gjendet shpesh në tekstet e shtypura në krahasim me përmbajtjen digjitale.
Tekstet digjitale, veçanërisht në mediat sociale, priren të shfaqin gjuhë bisedore me sintaksë më pak komplekse, duke ndikuar në aftësinë e lexuesit për të kuptuar marrëdhëniet e ndërlikuara brenda përmbajtjes informative.
Interesante, hulumtimi vëren një korrelacion të dallueshëm midis grupmoshave dhe ndikimit të leximit digjital në të kuptuarit. Ndërsa nxënësit e shkollave fillore shfaqin një marrëdhënie negative, nxënësit e shkollave të mesme dhe ato universitare tregojnë një marrëdhënie pozitive.
Salmerón pohon se fëmijët më të vegjël mund të luftojnë me shpërqëndrimet e natyrshme në leximin digjital, ndërsa studentët më të rritur zhvillojnë rregullim më të mirë njohës.
Gjetjet nuk e hedhin poshtë leximin digjital, por rekomandojnë një qasje të nuancuar. Lidia Altamura, një bashkautore dhe studente doktorature, sugjeron që, bazuar në kërkimin e tyre, vënia në dukje e leximit të shtypur, veçanërisht për lexuesit më të rinj, mund të sjellë përfitime më thelbësore.
Studimi thekson gjithashtu shqetësimet për fëmijët e vegjël që humbasin fjalorin thelbësor akademik gjatë një periudhe kritike të zhvillimit kur kalojnë nga të mësuarit për të lexuar në lexim për të mësuar.
Studimi, i titulluar “Eksplorimi i ndikimit të leximit të printuar dhe të kohës së lirë digjitale në kuptimin e tekstit: Një meta-analizë“, u botua në Review of Educational Research.
