Çdo gjë lejohet në emër të bukurisë…

Jennifer Aniston kohët e fundit tha për Wall Street Journal se ajo bën injeksione javore peptidesh për ta mbajtur lëkurën të duket sa më e freskët – dhe se ajo është një adoptuese e re e një trajtimi që përfshin spermën e salmonit për një rritje edhe më të madhe të shkëlqimit.

Sado ekstreme që mund të tingëllojë kjo, ende duket më e tolerueshme se disa gjëra që ne historikisht i kemi përdorur në kërkim të së bukurës. Geishat japoneze aplikonin një pastë eksfoluese të bërë nga jashtëqitjet e bilbilit për të mbajtur ngjyrën e tyre të ndritshme, ndërsa romakët e lashtë përdornin gargarë që përmbante urinë për të mbajtur dhëmbët pa kavitete.

Një nga trajtimet e mia të preferuara tani është trajtimi i drenazhit limfatik Body Balancer, i cili përfshin veshjen e një kostumi që fryhet dhe shfryhet si një mëngë gjigante e presionit të gjakut (pak e pakëndshme, por me të vërtetë i bën kofshët tuaja më të holla). Herën e parë që u futa në të, menaxheri aristokratik rus i sallonit i njohu nervat e mia dhe më ofroi të ulej dhe të më mbante dorën (ndërsa u qetësova, kostumi nxori gjilpërat e saj dhe menaxheri më tregonte histori të fëmijërisë së tij idilike në pyje përreth Moskës).

Duke lënë mënjanë shakatë, ka disa gjëra që nuk do t’i provoja kurrë. Ngritja e fytyrës me fije (pavarësisht rezultateve të shkëlqyera) është një nga gjërat e ndaluara të mia pasi pragu im i dhimbjes është shumë i ulët. Po aq joshëse është edhe trajtimi i fytyrës vampirik (ose trajtimi PRP), ku plazma e pasur me trombocitet nxirret nga gjaku juaj dhe ri-injektohet për të stimuluar prodhimin e kolagjenit dhe për të shtrënguar lëkurën dhe për të prodhuar një shkëlqim rinor. Asnjëherë nuk më kanë bërë përshtypje rezultatet që kam parë nga kjo – e lëre më shqetësimin e përfshirë.

Dhe nuk i duroj dot gjërat e çuditshme si masazhet me çokollatë apo banjat me verë. Me siguri është më e këndshme ta hash apo ta pish atë në vend që të shpohesh kot në të gjithë trupin, apo jo?

Deri në këtë javë, unë gjithmonë i kam thënë jo dhe kam qenë e kujdesshme për çdo mbushës injektues, sepse, edhe pasi kam parë kaq shumë punë të shkëlqyera (siç bëj çdo ditë), ka gjithmonë histori horror që fshihen në fund të mendjes sime.

Polinukleotidet kohët e fundit, kanë fituar famë si një përbërës i ri i zhurmshëm që nis rigjenerimin në lëkurë. “Inovacioni pas tij është i jashtëzakonshëm,” thotë një doktor. “Është me të vërtetë një mënyrë natyrale për të përmirësuar lëkurën dhe indet në nivel qelizor. Qëllimi i injektimit të produktit është të stimulojë qelizat tona për të prodhuar disa nga gjërat që humbasim me plakjen. Ata nxisin kolagjenin dhe elastinën duke rregulluar qelizat fibroblaste, si dhe duke përmirësuar rigjenerimin e indeve dhe duke rivendosur tonin dhe elasticitetin e lëkurës. Deri këtu, shumë mirë.”

Por këtu është kleçka. Polinukleotidet janë bërë nga fragmente të spermës së salmonit dhe troftës (të cilat pasqyrojnë ADN-në e njeriut). Nëse do të isha vegan, padyshim që kjo do të kishte qenë një prishje e marrëveshjeve, por meqë nuk jam shumë, nuk më shqetësoi. Për më tepër, fotografitë para dhe pas (veçanërisht nën zonën e syve për të rifreskuar sytë me pamje të lodhur) që kisha parë kishin qenë shumë mbresëlënëse.

Edhe më emocionuese ishin rezultatet. Filleri m’i hoqi menjëherë disa vjet. Unë dukesha si unë, por me një filtër të butë përqendrimi mbi fytyrën time. Ndihej paksa si një moment Walt Disney kur më dha pasqyrën. Dhe qafa ime dukej shumë e përmirësuar edhe nga mëngjesi i mëpasshëm: më e lëmuar dhe më pak e varur.

Deri më sot, është padyshim një nga trajtimet më të çuditshme që kam provuar, por edhe një nga më të mirat.

Burimi: telegraph.co.uk

Përktheu dhe përshtati: mendimi.al