A jeni dikush që e gjeni veten duke derdhur lot ndërsa shikon filma emocionalë si Marley and Me, The Color Purple, Schindler’s List, Hachiko ose The Lion King? Pavarësisht nëse i fshini ato në mënyrë diskrete ose i lini hapur të rrjedhin, të qarat gjatë filmave ngre pyetje në lidhje me cënueshmërinë emocionale kundrejt forcës – dhe ndoshta, një shfaqje të inteligjencës së lartë emocionale.
Të krijuar për të magjepsur dhe angazhuar thellësisht audiencën, filmat e realizuar mirë na transportojnë në botën e personazheve të tyre, duke na shtyrë të përjetojmë gëzimet dhe hidhërimet e tyre sikur të ishin tonat. Edhe pse e dimë se këto histori janë trillime, ne përgjigjemi emocionalisht, shpesh duke u ndjerë thellësisht të lidhur me personazhet dhe betejat e tyre.
Disa filma janë jashtëzakonisht të aftë për të evokuar reagime të forta emocionale. Lirimi i oksitocinës, i referuar shpesh si “hormoni i dashurisë“, luan një rol të rëndësishëm këtu. Hulumtimet kanë treguar se oksitocina lirohet kur ne përfshihemi me tregime bindëse, duke rritur përvojat tona emocionale.
Ndërsa oksitocina lidhet kryesisht me lindjen e fëmijëve dhe lidhjen sociale, ajo gjithashtu përforcon përgjigjet emocionale, duke vepruar si një katalizator për ndjeshmëri dhe dhembshuri. Kur qajmë gjatë filmave, është një shenjë se oksitocina është aktivizuar, duke nxitur ndjenjat e lidhjes dhe ndjeshmërisë ndaj personazheve në ekran.
Empatia është një komponent kyç i inteligjencës emocionale, e cila përfshin aftësinë për të njohur dhe menaxhuar emocionet tona duke kuptuar dhe lundruar emocionet e të tjerëve. E qara gjatë filmave pasqyron një nivel të lartë ndjeshmërie dhe ndërgjegjësimi shoqëror, duke demonstruar forcë emocionale dhe jo dobësi.
Të qash hapur mund të shihet si një shfaqje e guximshme e autenticitetit emocional, sfiduese e stereotipeve që lidhin të qarën me feminitetin dhe dobësinë.
Në realitet, derdhja e lotëve për historitë që dëshmojmë në ekran është një dëshmi e humanizmit tonë dhe thellësisë së inteligjencës sonë emocionale.
Kështu që, herën tjetër kur ta gjeni veten duke kërkuar facoletat gjatë një filmi, përqafojeni atë si një shenjë të thellësisë dhe ndjeshmërisë suaj emocionale. Lejoni emocionet tuaja të rrjedhin lirshëm pasi kjo nuk është një shenjë dobësie, por më tepër një reflektim i aftësisë suaj për të kuptuar dhe për t’u lidhur me të tjerët në një nivel të thellë.
