Zj. K.: Të bësh miq në moshë të pjekur është një tmerr

Në moshën 35-vjeçare, rrethi im shoqëror është më i vogël se kurrë. 

Unë kurrë nuk kam qenë e mirë për të bërë miq. As në mbajtjen e tyre. Ndoshta sepse kam qenë gjithmonë në lëvizje. Ose sepse nuk i mbaj mend ditëlindjet. Mund të ndodhë që unë i përbuz bisedat e vogla, e cila është një hap themelor në rrugën drejt çdo lidhje. Ky është një nënprodukt i qenies sime, në thelb, një introvert – dikush që humb energjinë nga shoqërizimi, në krahasim me një ekstrovert, i cili furnizohet prej tij.Ndoshta unë jam thjesht e papëlqyeshme, ose anasjelltas, kështu që shumica e njerëzve thjesht nuk e bëjnë atë për mua. Është e vërtetë që ndërkohë që do të kaloja një karrexhatë të dyfishtë në orën e pikut të trafikut për të përkëdhelur një qen që më pëlqen, dihet se fshihem nëpër qoshe për të shmangur përplasjen me një të njohur njerëzor që mund të dëshironte të më angazhonte në një bisedë në lidhje me motin.Pavarësisht kësaj, kam krijuar një ekzistencë të vetmuar ku vetja më mjafton dhe në përgjithësi, në moshën 35-vjeçare, jam ok me këtë. Ose të paktën, i them vetes që po! Por disa herë në vit, përgjithësisht në Krishtlindje ose për ditëlindjen time, më vjen keq që kam kaq pak njerëz në jetën time për t’i mbledhur. Për më tepër, u fejova së fundmi dhe tani jam shtatzënë në muajin e shtatë me fëmijën tim të parë. Fakti që nuk jam duke bërë as dasmë, as baby shower, më pëlqen të mendoj, se këto lloj ceremonish më duken të tepruara. Apo e vërteta është se kam kë të ftoj?

Personalisht, e urreja shkollën, isha e mjerë si adoleshente dhe përfundimisht e braktisa universitetin, kështu që asnjë nga këto nuk janë kapituj që dua veçanërisht t’i kujtoj rregullisht. Miqtë që mbajta gjatë atyre epokave ishin fals, jo për shkak të rrethanave tona – ose kështu supozoja unë. Siç doli, pak nga këto marrëdhënie mbijetuan kur planet tona të jetës shkuan në rrugë të ndryshme.Isha e bindur dhe mjaft e vetëkënaqur për faktin se Majla, e cila gjatë të 20-ave ishte e besuara dhe personi im më i preferuar në planet, nuk ishte aq vetëm sepse u takuam në të njëjtat konvikte gjatë javës sonë të parë të universitetit. Ne gjithmonë jemi betuar se do të plakemi së bashku, dhe ndoshta do të ishim plakur, nëse do të qëndronim në të njëjtën linjë. Por ne u ndamë sepse ajo u martua, ndërsa unë qëndrova beqare, pa vendbanim të caktuar dhe e përkushtuar ndaj udhëtimeve të shpeshta. Është një miqësi për të cilën luftova fort për ta mbajtur deri në fund të lidhur, dhe ende jam e lënduar.

Nuk arrita të mbizotëroj as me miqtë e mi të ngushtë meshkuj, kur një nga një hynë edhe ata në lidhje afatgjata. Duke qenë se në përgjithësi nuk është e nevojshme që një burrë i martuar të ketë shoqe gra platonike që nuk janë të lidhura me gratë e tyre, unë hoqa dorë nga ato me më pak betejë. Shtojini kësaj pandeminë dhe një karantinë dy-vjeçare të mandatuar nga qeveria për të më mbajtur larg vëllazërimit me ata pak shokë të mi të mbetur, plus faktin që, që atëherë i jam bashkuar eksodit masiv nga Londra dhe jam shpërngulur në fshat, dhe nuk është çudi që unë qëndroj para jush sot si një e vetmuar plotësisht.

Shumë nga njerëzit me të cilët fola kur hulumtova për këtë temë thanë se preferonin versionin e shkurtuar të rretheve të tyre shoqërore duke ndjekur të gjitha kufizimet e koronavirusit. “Më pak presion, më pak për të ndjekur; pandemia më bëri të kuptoj se as që më pëlqen shumë të dal jashtë”, më tha një, një koleg shkrimtar i pavarur. Gjë që vetëm konfirmon dyshimin tim të kahershëm se shumica e “miqve” tanë janë në fakt njerëz që janë të përshtatshëm për t’u njohur bazuar në rutinat në të cilat ne veprojmë. Mijëra vjet më parë, Aristoteli kishte një term për të, “miqësi të dobishme“, të cilës ai nuk i kushtoi shumë rëndësi.

Nuk ndihmon që krijimi i aleatëve të rinj në këtë fazë është po aq i vështirë sa takimet. Shumica e mbi 30-vjeçarëve kanë krijuar deri tani shoqëritë e tyre dhe nuk kanë interes t’i shtojnë ato. Takova një koleg shkrimtar vitin e kaluar në një udhëtim për shtyp, i cili më ngjiti vërtet. E emocionuar, nga natyra premtuese e këtij takimi, sugjerova të takoheshim për drekë. Jam shumë e sigurt se ajo supozoi se unë isha lezbike. Dhe harrojeni të zini miqësi me burra – nuk mundeni, nëse ata janë të martuar; dhe nëse nuk janë, ata gjithashtu supozojnë se ju dëshironi seks me ta.

Sido që të jetë, duket se nuk jam krejtësisht e vetme që ndihem kaq i vetmuar. Ka nga ata – trimat mes nesh – që janë në gjueti aktive për miqësi të reja, shpesh nëpërmjet rrjetit mbarëbotëror. Aq shumë sa që aplikacioni i njohur i takimeve Bumble nisi një funksion krejtësisht të veçantë në vitin 2016, Bumble BFF, për t’i shërbyermiqësive platonike.

Naomi Walkland, nënpresidentja evropiane e kompanisë, vëren: “Dy vitet e fundit kanë qenë veçanërisht të vetmuara për shumë njerëz dhe njerëzit me të vërtetë po kërkojnë lidhje me të tjerët rreth tyre, veçanërisht ata që ndajnë vlera dhe interesa. Bumble BFF u krijua në përgjigje të rritjes së njerëzve që përdorin aplikacionin për të krijuar miqësi, në vend që të krijojnë lidhje romantike. Gjatë karantinës, ne pamë njerëz që përshtateshin – duke kërkuar për komunitete lojrash, partnerë stërvitje në distancë shoqërore, kompani për shëtitje me qen dhe thjesht njerëz afër për të biseduar. Në fakt, gjatë tre muajve të parë të vitit 2021, koha mesatare e shpenzuar në Bumble BFF globalisht u rrit 44% për gratë dhe 83% për burrat.

Ndërsa unë e përshëndes këtë qasjen “shko merre atë” (pse të mos siguroj miq në të njëjtën mënyrë si partnerët?), mendoj se më mirë do të vdisja duke ditur se nuk do të kisha asnjë të ftuar në funeralin tim sesa të ndërmjetësoja marrëdhëniet ndërpersonale në këtë mënyrë . E zhyta gishtin tim në botën e komuniteteve që kërkojnë miqësi në internet – në një akt të dëshpëruar, menjëherë pasi kuptova se isha shtatzënë – dhe iu bashkova Peanut, një platformë me rritje të shpejtë që “lidh gratë në faza të ngjashme të fertilitetit, shtatzënisë dhe mëmësisë”. Ka një tendencë, siç e kemi parë, që njerëzit të lidhen me rrethanat e përbashkëta, dhe unë kisha dëshirë të zjarrtë për dikë që të flisja për të gjitha ndërlikimet e heshtura që lidhen me formulimin e një personi të ri brenda trupit të dikujt. Por brenda pak minutash nga lëvizja nëpër katalogun e aplikacionit të kandidatëve për mama me pamje të përsosur, perspektiva për të organizuar në fakt një takim, një takim që do të garantonte biseda të vogla, thjesht më bëri të kisha nevojë për një sy gjumë.

Ndoshta kjo tregon se nuk jam e shqetësuar për të pasur shumë miq, dhe kjo është në rregull. Aston thekson: “E vërteta është se kërkimet psikologjike tregojnë se neve na duhen vetëm tre deri në pesë njerëz të ngushtë në rrethin tonë për t’u përmbushur. Për më tepër, të dhënat tregojnë se nëse kemi shumë marrëdhënie në lëvizje, përjetojmë një lloj mbingarkese informacioni që çon në vështirësi në ruajtjen e cilësisë dhe strukturës së secilit. Në përvojën time, mund të jenë njerëz që kanë pasur shumë miq si adoleshentë, ata që zbulojnë se si të rritur, ata nuk janë të sigurt se cilët janë “të vërtetët” mes tyre. Unë kam punuar gjithashtu me pacientë që duket se kanë mijëra miq, por që përjetojnë një vetmi të thellë për të njëjtën arsye – se kanë vënë sasinë mbi cilësinë.”

Teksa hyj në një kronikë të re madhore në jetën time, duke u bërë nënë, imagjinoj se do të gjej grupe të reja në mënyrën e natyrshme, ashtu siç bëja kur isha në shkollë, vetëm se tani do të jem para portave, jo në kuvend. Tashmë, që kur kam njoftuar shtatzëninë në rrjetet sociale, kam pasur fantazma nga e kaluara ime që kanë kontaktuar për të më mirëpritur ngrohtësisht në grup. Unë kam ndjenja të përziera për këtë (ku ishin ata kur përpiqesha të mbaja lidhje me ta si beqare?), por ndoshta do të ishte gjithmonë kështu. Njerëzit preferojnë të jenë miq me të tjerët që bëjnë të njëjtat gjëra. Për vite me radhë, hobi i mi ka përfshirë kryesisht udhëtimin vetëm, Netflix dhe vegjetim me qenin tim. Nuk është për t’u habitur që sfera ime sociale u tkurr në errësirë.

Por të paktën për 18 vitet e ardhshme, do të kem prindër të tjerë me të cilët do të lidhem në besnikëri. Mund të shpresoj vetëm se të paktën disa prej tyre do të jenë të një cilësie të përshtatshme për të duruar pasi pasardhësit tanë të ikin nga foleja, dhe ndoshta edhe në sasi të mjaftueshme për të marrë pjesë në funeralin tim.

Burimi: The Telegraph
Shpërndaje

PËRGJIGJU

Please enter your comment!
Please enter your name here